Vrome onschuld by Kate Sedley

Vrome onschuld by Kate Sedley

Author:Kate Sedley
Language: nld
Format: epub


Hoofdstuk 11

Ik vroeg me af hoe vaak ik diezelfde zin de afgelopen twee dagen al had gehoord. Van de aardbodem verdwenen. De woorden spotten met mijn vermogen om door ze heen te kijken en de waarheid boven water te krijgen. Hoe waren de kinderen het huis uit geraakt? Waarom waren ze het huis uit gegaan? Als ik die vragen kon beantwoorden, kon het mysterie misschien worden opgelost. De tweede vraag was makkelijker op te lossen dan de eerste, de oplossing was me al meer dan eens verteld. Andrew en Mary waren van plan geweest om weg te blijven tot de avondklok, om hun stiefvader een lesje te leren, en ze waren er in geslaagd de stad uit te komen zonder gezien te worden. En zoals de wachter van de Westerpoort al had gezegd, niet geheel onmogelijk, gezien de hoeveelheid verkeer naar Totnes en er vandaan. De eerste vraag was echter moeilijker, tenzij ik de getuigenissen van Bridget Praule of Agatha Tenter kon weerleggen.

'Weet je zeker,' vroeg ik Bridget voorzichtig, 'dat er geen enkel moment was, niet één ogenblik, dat je de kamer bent uitgelopen voor wat voor reden dan ook, of dat je aandacht zo was afgeleid dat de kleintjes de trap af kunnen zijn gekropen, door de kamer, de gang op en zo naar buiten?' Maar voordat ik het zei wist ik al wat haar antwoord zou zijn.

'Geen enkel ogenblik!' Ze schudde beslist haar hoofd.

'Ik was de hele tijd dat meneer afwezig was in die kamer, en ik ben niet naar buiten geweest. Als de kinderen de trap af waren gekomen had ik ze moeten zien. Heer Colet was nog geen uur weg. Hij wilde altijd precies om half elf eten en hij zou nooit later thuis komen.'

Ze was opgewonden geraakt, bang dat ze van liegen werd beschuldigd, en ik klopte op haar hand.

'Ik twijfel niet aan je woord, vrouw Praule, ik wil alleen alle twijfel laten verdwijnen. Wanneer besloot heer Colet om het huis af te sluiten en naar een nieuwe woning uit te kijken?'

'Nadat de lichamen van de kinderen werden ontdekt. Tot die tijd, zie je, hoopten en baden we dat ze levend en wel zouden worden teruggevonden. En als ze zelf de weg terug hadden gevonden zouden ze direct naar het huis gegaan zijn, dus in dat geval moesten we thuis zijn.'

'En hoe leek meneer het wachten te verdragen?'

'O, hij was erg overstuur. At niet veel. Hij liet de helft staan. Agatha probeerde hem wat te laten eten door zijn lievelingseten klaar te maken. Hij sliep ook niet. Ik weet nog dat ik meerdere keren vanuit mijn kamer boven de keuken, aan de overkant van de binnenplaats, licht door de luiken zag schijnen, dus zijn kaars moest nog branden. En één keer schreeuwde hij naar me, om een dom foutje dat ik had gemaakt, maar bood meteen zijn excuses aan en vroeg of ik het wilde vergeten, hij was zichzelf niet, zei hij. Hij zei ook, dat als er iets met de kinderen gebeurde, mensen hem de schuld zouden geven omdat hij de enige was die iets te winnen had bij hun dood.



Download



Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.